6 VIII - Święto Przemienienia Pańskiego

             Drogie Siostry, Ewangelia dzisiejsza ukazuje nam Przemienienie Pana naszego Jezusa Chrystusa. Objawił się On na górze Tabor, promieniejący chwałą i Majestatem, w pięknie i wspaniałości Boskiej. Piękno to stało się udziałem Jego człowieczeństwa w chwili Wcielenia na mocy zjednoczenia hipostatycznego ze Słowem, a zatem było Mu wrodzone. A jednak z miłości ukrywał je On cudem swej wszechmocy aż dotąd, aby upodobnić się do nas. (...) Wizja ta trwała krótko, aby pouczyć nas, że w tym życiu najwznioślejszym duszom ukazuje swą piękność tylko przez chwilę i tylko po to, aby je przygotować do cierpienia. O, Siostry, jak przedziwna jest tajemnica Przemienienia! Jest ona tajemnicą miłości, wielkości, cierpienia, ponieważ Jezus Chrystus mówi tylko o nadmiarze swych cierpień, które miał ponieść w Jerozolimie. Dzięki temu objawia się nam również godność i dostojeństwo Krzyża. (...) Ceńmy więc cierpienie, kochajmy krzyż, ponieważ jest on dla Jezusa przedmiotem rozkoszy. Dlatego oderwijmy się od siebie, od własnego ducha, który zawsze sprzeciwia się cierpieniu. A rozłączywszy się ze wszystkim, co stworzone, przejdźmy w Jezusa Chrystusa, który dokona w nas przedziwnego przemienienia. Skutkiem dobrej Komunii Świętej jest całkowite przekształcenie duszy w Boga. (...)

              Cieszcie się tym szczęściem, Siostry, ponieważ dzisiaj Chrystus wszystkie was zaprowadził na Tabor, abyście nie tylko były, jak święci Apostołowie, świadkami Jego Przemienienia, lecz ponadto, abyście przez Komunię Świętą zostały przemienione z Nim i w Nim. O, jaką miłością powinnyśmy pałać do Komunii Śiwętej, jakich starań powinnyśmy dokładać, aby być w stanie codziennie komunikować i aby widzieć jedynie żyjącego w nas Jezusa Chrystusa.

              Gdy święci Apostołowie ocknęli się z ekstatycznego snu, z zachwycenia, w które wpadli  na widok piękności i blasku godnej uwielbienia Osoby Jezusa Chrystusa, swojego Mistrza, gdy otworzyli oczy, ujrzeli wtedy tylko Jezusa. My również po Komunii Świętej oglądajmy wyłącznie Jezusa Chrystusa. Nie dostrzegajmy już siebie, swoich spraw i stworzeń. Niech Jezus Chrystus będzie życiem naszego życia, pragnieniem naszych pragnień, myślą naszych myśli. Słowem: niech będzie On dla nas wszystkim we wszystkim.

               Ale weźcie pod uwagę: zejście z Taboru prowadzi na Kalwarię. Tak samo przemienienie duszy w Jezusa przez Komunię wymaga zupełnej i całkowitej śmierci sobie.  (...) 

               Trwajcie w posiadaniu tego przemienienia waszych dusz w Chrystusa, którego dokonał On dzisiaj w Komunii Świętej i strzeżcie go jak najstaranniej przez pełnienie w sobie cnót Jezusa. Łaskę tę Kościół Święty ofiarowuje wszystkim swym dzieciom w świętym dniu Przemienienia Jezusa.